ABOUT US

GDE CVETAJU DIVLJE RUŽE?
*Kratko o projektu*
Gde cvetaju divlje ruže? bavi se umetničkim pristupom diskursu depresije kroz bavljenje biljnim svetom i istraživanjem principa života i „kretanja” biljaka. Cilj istraživanja je stvaranje plesnog jezika i atraktivne savremene plesne predstave, kroz hibridno sjedinjavanje plesa današnjeg depresivnog tela i tela biljke. Mogu li ovakva dva tela biti politična u svojoj „pasivnosti”?Namera je istražiti potencijalne načine političnog ujedinjenja unutar pozorišnog javnog prostora. Time bi se stvorila mogućnost promišljanja zajedništva i solidarnosti baziranih na anti-antropocentričnom konceptu, u širem društvenom kontekstu.Autori: Ana Dubljević i Igor KorugaMuzika: Darja JanoševićProdukcija: Ksenija ĐurovićTeorijski konsultant: Edit LázárProgramer: Aleksandar PeruničićDizajn: Nikola Pavlović
Podrška: Ministarstvo kulture i informisanja Republike Srbije i Gete institut u Beogradu (International Relief Fund of the German Federal Foreign Office, the Goethe-Institut i drugi partneri:www.goethe.de/relieffund).Koprodukcija u istraživačkom radu: Akademie Schloss Solitude, DAS Third Research Program - Das Graduate School, Amsterdam; Stanica Servis za savremeni ples i Bitef teatar*O saradnji*
Tokom poslednjih deset godina, Ana i Igor kontinuirano su umetnički sarađivali kroz nekoliko projekata, istražujući različite teme iz oblasti savremenog plesa i koreografije: postojanje i funkciju javnog govora u današnjem kapitalističkom društvu, status i prava osoba sa retkim bolestima u Srbiji, socijalni status umetnika nove generacije savremenog plesa; privremenost kao osnovni uslov rada i postojanje na današnjem tržištu umetnosti itd. Na formalnom nivou su analizirajući koreografiju u sferi nematerijalnog - jezika, proizvodeći tako „jezičku koreografiju“ kao prošireni oblik scenskog izraza. Kroz njihovu neprekidnu saradnju, proizveli su dela: Temporaries (2011-2013) – u saradnji sa Dušanom Broćićem, Markom Milićem, Jovanom Rakić Kiselčić, Ljiljana Tasić, zatim, Practice what you pitch! (2013), Expose (2013/2014), Na traci (2014/2015); U 2016. godini nastavljaju uspešnu saradnju sa producentkinjom Ksenijom Đurović i započinju novu sa kompozitorkom Darjom Janošević kroz rad na predstavi „Samo moje”. Saradnja ovog tima nastavila se 2017. godine predstavom „Nema nade” uključujući i umetnice Maju Pelević i Jasnu Jasnu Žmak.Radovi Ane i Igora sa saradnicima izvođeni su na značajnim festivalima u regionu i šire - Kondenz Beograd, Infant Novi Sad, CoFestival Ljubljana, Platforma HR Zagreb, Antistatic Sofia, Zeitraumexit festival Manhajm - izdvajamo izvođenje produkcije „Samo moje” u okviru glavnog programa jubilarnog 50. Bitef festivala.U 2020. godini, suočavajući se sa nemogućnošću bivanja zajedno, tim nastavlja da zajednički promišlja i stvara uslove svog rada na projektu „Gde cvetaju divlje ruže”, u okviru koga su producirali i ovaj vebsajt kao jedan od mogućih načina izvedbe i komunikacije.*Kratke biografije učesnika*
Ana Dubljević (1980, Srbija) je umetnica iz Beograda koja radi u polju plesa, koreografije i performansa. U svojim koreografskim delima, koja se uglavnom zasnivaju na kolaborativnom autorstvu, naročito poslednjim radovima „Koreoerotikon“, „Samo moje“, „Still to come, a feminist pornscape“i „Tender fights“, Ana se bavi pitanjima umetničke saradnje i zainteresovana je za istraživanje različitih načina stvaranja u nehijerarhijskim strukturama. Diplomirala je na Višojškoli likovnih i primenjenih umetnosti Univerziteta u Beogradu i završila Master studije za koreografiju i performans na Institutu za primenjene pozorišne studije u Giessenu, Nemačka, sa statusom gostujućeg studenta na MA Dramaturgiji izvedbe, na Akademiji dramskih umetnosti u Zagrebu.Mentori koji su bitno uticali na njen rad su Bojana Kunst, Sergej Pristaš, Ana Vujanović, Marten Spangberg, Martin Sonderkamp i Jonathan Borrows, izvodila je između ostalih za koreografe Marcela Evelina i Daliju Aćin Thelander, bila dobitnica stipendija za plesne obrazovne programe poput DanceWeb i Nomad Dance Academy, bila je na umetničkim rezidencijama u raznim evropskim umetničkim centrima poput Akademije Schloss Solitude, Kunstlerhaus Mousonturm u Frankfurtu, Budi u Kortrijku itd. Njen rad podržavale su brojne evropske plesne mreže poput APAPi DNA, a izvodila je predstave na festivalima na Balkanu i u širem evropskom kontekstu.Od 2006. do danas je aktivna saradnica StaniceServisa za savremeni ples u Beogradu - kao kulturni radnik, članica odbora, doprinela je razvoju i vidljivosti beogradske plesne scene, ko-kustos je Kondenza, festivala savremenog plesa i performansa, a obogatila je neformalno plesno obrazovanje mladih plesnih umetnika na sceni svojim mentorskim veštinama kroz razne edukativne programe.Poslednjih godina Ana, pored svog koreografskog rada, nastavlja da razvija istraživanja o feminističkoj dramaturgiji u plesu i performansu, sakuplja dobru erotsku poeziju i nada se generalnom planetarnom štrajku.Igor Koruga (1985) je samostalni umetnik u oblasti plesa i koreografije. Završio je MA studije antropologije na Univerzitetu u Beogradu, Filozofski fakultet, i MA studije solo / plesa / autorstva na Universitat der Kunste / HZT u Berlinu. Trenutno je polaznik programa Das THIRD Research na Das Graduate School u Amsterdamu.U svom umetničkom radu Igor je usredsređen na primenu koreografije kao alata za tumačenje i istraživanje socio-kulturnih fenomena i njihovo otelotvorenje kroz individualno i kolektivno telo, kao npr u autorskimi koautorskim radovima: Nema nade (2017), Samo moje (2016), Na traci (2014), Ekspoze (2013), Temporaries (2012) itd. Kao izvođač i dramaturg za ples sarađivao je sa raznim umetnicima u plesu i pozorištu (Ezster Salamon, Christine de Smedt, Anna Koch, Jeremy Wade, Willy Prager, Sonja Pregrad, Isidora Stanišić). Igor radi i kao koreograf za scenski pokret u pozorišnim predstavama, gde je sarađivao sa bojnim rediteljima lokalne umetničke scene u Srbiji (Tanja Mandić Rigonat, Jovana Tomić, Đurđa Tešić, Maja Pelević, Olga Dimitrijević, Vlada Aleksić itd). Kao pedagog radi samostalno na nezavisnoj umetničkoj sceni u Srbiji; Bio je akademski predavač na Institutu za umetničku igru u Beogradu (2015-2017). Držao je treninge za razvoj pedagoških kompetencija među osnovnoškolskim nastavnicima u Srbiji , u negovanju eksperimentalnih i kreativnih izvođačkih oblika u plesnom izražavanju kod učenika (2018-2019);Igor je član Stanice Servisa za savremeni ples (Beograd) i Udruženja baletskih umetnika Srbije (UBUS); Takođe je aktivan član regionalne mreže Nomad Dance Academy na Balkanu. U okviru Stanice je učestvovao u kulturnom radu i kolektivnom stvaranju umetničkih i obrazovnih programa uključujući: XI i X Kondenz festival savremenog plesa i performansa (Beograd); Puzzle - edukativni projekat za mlađu generaciju plesnih umetnika (2015-2019); Projekat arhiviranja, platforma za arhiviranje savremenih izvođačkih umetničkih praksi na nezavisnoj kulturno-umetničkoj sceni u Srbiji itd.Bio je stipendista plesnih programa Danceweb, Nomad Dance Academy i Kancelarije za kulturna pitanja Gradonačelnika Berlina, kao i dobitnik prve nagrade Festivala koreografskih minijatura u Beogradu, Infant festivala itd.Darja Janošević (27.03.1985), pijanista i kompozitor, završila je master studije klavirskogodseka na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu. Kombinujući akustiku i elektroniku kao način muzičkog izražavanja, u njenom opusu se nalaze klavirske i orkestarske minijature, kao I kompozicije elektronske muzike različitih žanrova. Izvođačke i kompozitorske sposobnosti predstavlja kroz saradnju sa brojnim umetnicima naše i svetske kulturne scene.Ksenija Đurović (1987) je kulturna radnica i producentkinja.Završila je Fakultet dramskih umetnosti gde je radila i kao studentkinja demonstratorka. Od 2011. radi sa Stanicom Servisom za savremeni ples, aktivna je u Magacinu u Kraljevića Marka, producira predstave (sa Anom Dubljević, Igorom Korugom, Draganom Bulut, Jovanom Rakić, Markom Milićem), izložbe (MSUB, Remont) i festivale (Kondenz, Na sopstveni pogon, REZ).Suosnovala je udruženje Brina sa kustoskinjom Mirjanom Dragosavljević, a trenutno sa Anom Vuković sprovodi istraživanje Kako žive um(j)etnice? o uslovima rada kulturnih radnica u Beogradu, na osnovu projekta Selme Banich i Nine Gojić iz 2017. Od 2018. godine angažovana je kao producentkinja programa Bitef festivala.Članica je upravnog odbora Asocijacije Nezavisna kulturna scena Srbije.Bivša je stipendistkinja Grada Beograda i Akademije Schloss Solitude u Štutgartu (2016).